การจำหน่ายผลิตภัณฑ์จากผักกาดหัว

ขนมผักกาด (ไช้เถ่าก้วย)

ภาษาอังกฤษคือ Radish หรือ White Radish (มักจะสะกดผิดเป็น หัวไชเท้า ที่ถูกต้องก็คือ หัวไช้เท้า) ส่วนหัวไช้เท้า ชื่อทางวิทยาศาสตร์ คือ Raphanus sativus var. longipinnatus มีถิ่นกำเนิดที่ประเทศจีน โดยทั่วไปแล้วเจ้าหัวผักกาดนี้จะมีอยู่ด้วยกันหลายสีตามไม่ว่าจะเป็นสีขาว สีแดง สีม่วง สีชมพู และขนาดก็จะแตกต่างกันออกไปตามสายพันธุ์แยกย่อย (Subspecies)

ขนมผักกาด หรือที่คนจีนเรียก ไช้เถ่าก้วย..   ขนม (อาหาร) จีนโบราณที่คนรุ่นปัจจุบันไม่ค่อยรู้จักกันนัก นอกจากคนเชื้อสายจีนที่พ่อแม่เคยทำให้ทานตอนเด็กๆ ในช่วงเทศกาลกินเจ หรือเทศกาลอยากกิน (เจ)  แต่ก็มีคนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อยที่เคยทาน และติดใจในรสชาดของขนมผักกาดที่เป็นแป้งขาวๆ ก้อนสีเหลี่ยมที่เค้านำมาผัดลักษณะเดียวกับผัดไทยบ้านเรา.... แต่ถ้าหากได้ลอง “ขนมผักกาดทรงเครื่อง” แบบโบราณที่จะแนะนำในอีกไม่กี่นาทีนี้.....อาจจะลืมเจ้าก้อนขาวๆ เหลี่ยมๆ ไปเลยก็ได้ค่ะ...ตัวผู้เขียนเองรู้จักไช้เถ่าก้วยตั้งแต่ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ เพราะเกิดในตระกูลเชื้อสายจีนแต้จิ๋วแท้ๆ และติดใจในรสชาดตั้งแต่ได้ลิ้มรสครั้งแรก...  จนผ่านมาเกือบยี่สิบปีถึงคิดจะสืบทอดฝีมือการทำขนมไช้เถ่าก้วย (ทรงเครื่อง) จากต้นตระกูล เพราะกลัวรสชาดที่ติดปากจะหายไปพร้อมๆ กับกาลเวลา... ถึงตอนนี้ผู้เขียนทำจนเป็นซิกเนเจอร์ของขนมโฮมเมดที่บ้านแล้วค่ะ....ลองทำทานเองในช่วงเทศกาลต่างๆ นะคะ อย่างที่บอกสูตรนี้ได้มาจากต้นตระกูล เพราะฉะนั้นผู้เขียนจะคงส่วนผสม และเครื่องปรุงไว้เดิมๆ หากใครอยากปรับเป็นเจก็เพียงแต่ลดหมู ลดกุ้งลง เปลี่ยนเป็นเผือก ก็จะได้ไช้เถ่าก้วยทรงเครื่อง (เจ) ที่ต้องการค่ะ

สิ่งที่ต้องเตรียม.

- หัวไช้ท้าว ปลอกเปลือกออก ล้างให้สะอาด สไลด์หรือขูดเป็นเส้นๆ ๒ กก. (ขูดแล้ว)

 -หมูสันนอกนุ่มๆ ๑/๒ กก. หั่นเต๋าแล้วหมักทิ้งไว้อย่างน้อย ๑ คืน

 -กุ้งแห้ง ๑ ขีด ล้างสะอาดแล้วต้มน้ำทิ้ง ๑ น้ำ

 -ถั่วลิสงต้ม ๒ ขีด  (แช่น้ำทิ้งไว้ก่อน ๑ คืน จะได้สุกไว)

-เห็ดหอม ๕-๖ ดอก ล้างสะอาด แช่น้ำจนนิ่ม แล้วนำมาหั่นตามยาวบางๆ

 -คึ่นฉ่าย และต้นกระเทียม ๑ กำ ล้างสะอาด ซอยหยาบๆ

-แป้งข้าวเจ้า ๑/๒ กก.

-แป้งมัน ๑-๒ ชต.

เครื่องปรุง

 น้ำตาล ๑ ชต., เกลือ ๑ ชต., พริกไทย ๑ ชต.  (สามารถปรับได้ตามรสชาดที่ต้องการ)

วิธีทำ  (ขั้นตอนนี้แนะนำให้ใส่ถุงมือ เพราะหากไช้ท้าวสัมผัสถูกมือจะแสบเล็กน้อยค่ะ)

๑. เทแป้งข้าวเจ้า และแป้งมันลงในภาชนะทรงกลมค่อนข้างใหญ่ คลุกให้เข้ากัน

๒. ใส่หัวไชท้าวที่ขูดเป็นเส้น (เทน้ำที่ออกมาจากหัวไชท้าวออกให้หมดก่อน) ตามด้วยส่วนผสมที่เหลือทั้งหมดลงไป

๓. ใสเครื่องปรุงทั้งหมดตามลงไป

๔. คลุกเคล้าส่วนผสม และเครื่องปรุงทั้งหมดด้วยสองมือ ขยำเบาๆ จนทุกอย่างเข้ากันดี หากแห้งไปสามารถใช้น้ำที่แช่เห็ดพรมลงไปเล็กน้อย หากมีน้ำที่เกิดจากหัวไชท้าวขณะที่นวด ไม่ต้องตกใจค่ะ

๕. แบ่งใส่ภาชนะตามที่ต้องการ นำไปนึ่งหนึ่งชั่วโมงครึ่ง (เวลาของการนึ่งขึ้นอยุ่กับภาชนะที่นำมาใส่ด้วยค่ะ หากภาชนะลึกหรือใหญ่มากก็ใช้เวลามากหน่อย หากทำทีละน้อย ใส่ถ้วยเล็กๆ ประมาณครึ่งถึงสีสิบห้านาทีก็พอค่ะ) สามารถเช็คว่าสุกได้ที่หรือยังสำหรับคนทำครั้งแรก โดยการใช้ไม้ลูกชิ้น หรือตะเกียบทิ่มดู หากไม่ติดเนื้อขึ้นมาถือว่าใช้ได้แล้วค่ะ)

๖. เมื่อสุกแล้ว ยกออกจากซึ้ง รอจนขนมเย็น แล้วนำเข้าตู้เย็นแช่ช่องธรรมดา ๑ คืน เพื่อให้ขนมฟอร์มตัวพร้อมทานค่ะ

ประโยชน์ของหัวไช้เท้าหรือผักกาดหัว

-หัวไช้เท้าเป็นอาหารที่ดีมาก ตำราจีนกล่าวว่าไช้เท้ามีสรรพคุณในการกระจายสิ่งหมักหมมในร่างกาย

-ละลายเสมหะ แก้พิษ ลดความดัน ขยายหลอดลมและหลอดเลือดจึงควรเป็นอาหารที่อยู่ในเมนูของคนที่ป่วยเป็นโรคหวัด

-หัวผักกาดมีสารลิกนิน (Lignin) ซึ่งจะช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระในร่างกาย ช่วยปกป้องเซลล์ในร่างกายจากความเสื่อมของเซลล์ และมีส่วนช่วยป้องกันโรคมะเร็งได้ 

-หัวไชเท้ามีสารเควอร์เซทิน (Quercetin) ซึ่งเป็นสารต่อต้านอนุมูลอิสระ เสริมสร้างภูมิต้านทานโรคและช่วยต่อต้านมะเร็ง

-ช่วยระงับอาการหอบ (เมล็ด)   

-ช่วยในการเจริญอาหาร (ใบ,ทั้งต้น)

-ช่วยลดอุณหภูมิความร้อนในร่างกาย

-ช่วยขยายหลอดลมและหลอดเลือด

-ประโยชน์หัวไชเท้า ช่วยบำรุงโลหิต (ราก)

-ช่วยทำให้หายใจโล่งขึ้น

-แก้อาการปวดศีรษะข้างเดียว (ราก)

-สรรพคุณหัวไชเท้า ช่วยในการขับและละลายเสมหะ

-แก้อาการไอหอบมีเสมหะมาก (เมล็ด)

-ช่วยเรียกน้ำลาย (ราก)

-แก้อาการอาเจียนเป็นเลือด กระอักเลือด (ราก)

-ช่วยรักษอาการต่อมน้ำนมบวม น้ำนมคั่ง (ใบ,ทั้งต้น)

-ช่วยในการกระตุ้นน้ำย่อย ช่วยในการย่อยอาหาร

-สรรพคุณหัวผักกาดขาว ช่วยแก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ แน่นท้อง อาหารไม่ย่อย (ใบ,ทั้งต้น)

ฯลฯ

ไปดูวิธีทำกันเลยจ้า...

อ้างอิง

 https://www.facebook.com/nanhomemade

http://frynn.com /หัวไช้เท้า

http://www.oknation.net/

สวนพฤกษศาสตร์โรงเรียนกระสังพิทยาคม

สวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน

ต้นลำดวน

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Melodorum fruticosum Lour.

ชื่อวงศ์:  Annonaceae

ชื่อพื้นเมือง:  หอมนวล

ถิ่นกำเนิด:  แถบอินโดจีน

แหล่งที่พบ:  พบตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ทางภาคตะวันออก และภาคกลางของ ประเทศไทย

ส่วนที่ใช้บริโภค:  ผลมีรสหวานรับประทานได้

สรรพคุณทางยา:  ดอกแก้ไข้ แก้ลมวิงเวียน บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต

ลักษณะทั่วไป

 ต้น   ไม้ต้นขนาดเล็ก ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกสีน้ำตาลเข้ม เรียบหรือแตกเป็นร่องตื้นตามยาวลำต้น

ใบ  ใบเดี่ยว  เรียงสลับ  ใบรูปรีหรือรูปขอบขนานแกมรูปรี  กว้าง 2-3 เซนติเมตร  ยาว 5-12 เซนติเมตร   ปลายใบแหลม   โคนใบแหลมหรือเบี้ยว  ขอบใบเรียบ  ใบเกลี้ยง   ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน  ด้านล่างสีเขียวนวล

ดอก   สีเหลืองนวล   มีกลิ่นหอม  ออกดอกเดี่ยวตามซอกใบหรือตอนปลายกิ่ง  กลีบเลี้ยงขนาดเล็ก 3 กลีบ รูปเกือบกลม กลีบดอก 6 กลีบ หนามีขนนุ่ม ชั้นนอก 3 กลีบ ชั้นใน 3 กลีบ  ดอกบานเต็มที่กว้าง 2-2..5 เซนติเมตร

ผลสุกสีดำปนม่วง

 ผล    ผลสดแบบมีเนื้อ ออกเป็นกลุ่มมีมากถึง 27 ผล ผลย่อยทรงกลมหรือไข่ ขนาด 1-1.2 เซนติเมตรผลสุกสีดำปนม่วง มีคราบขาว ก้านผลยาวประมาณ 1 เซนติเมตร มี 1-2 เมล็ด

ฤดูกาลออกดอก:  ธันวาคม - มีนาคม

การปลูก:  ปลูกประดับสวน

การขยายพันธุ์:  เมล็ด หรือตอนกิ่ง

ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก

ดอกลำดวนแห้ง

สรรพคุณของลำดวน

ดอกแห้งมีสรรพคุณเป็นยาบำรุงกำลัง (ดอกแห้ง)

ดอกแห้งเป็นยาบำรุงโลหิต (ดอกแห้ง)

ช่วยบำรุงหัวใจ (ดอกแห้ง)

ดอกใช้เป็นยาแก้ลมวิงเวียน (ดอกแห้ง)

ใช้เป็นยาแก้ไข้ (ดอกแห้ง)

ช่วยแก้อาการไอ (ดอกแห้ง)

ดอกลำดวนแห้งจัดอยู่ใน “พิกัดเกสรทั้งเก้า” (ประกอบไปด้วย เกสรดอกบัวหลวง ดอกกระดังงา ดอกจำปา ดอกพิกุล ดอกบุนนาค ดอกมะลิ ดอกสารภี ดอกลำเจียก และดอกลําดวน) ซึ่งเป็นตำรับยาแก้ไข้ แก้ร้อนในกระหายน้ำ ช่วยชูกำลัง แก้อาการอ่อนเหลีบ ช่วยบำรุงหัว แก้พิษโลหิต แก้ลม (ดอก)

หมายเหตุ : ตามตำรับยาสมุนไพรพื้นบ้านของจังหวัดอุบลราชธานีจะใช้เนื้อไม้และดอกแห้ง นำมาต้มกับน้ำดื่มเป็นยาบำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต บำรุงกำลัง แก้ลมวิงเวียน และเป็นยาแก้ไข้ (เนื้อไม้และดอกแห้ง) (แต่ตำรายาไทยจะใช้แต่ดอก) ส่วนข้อมูลจากหนังสือพจนานุกรมสมุนไพรไทย ของ ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ระบุให้ใช้เกสรลำดวนเป็นยา ซึ่งเกสรจะมีสรรพคุณเป็นยาชูกำลัง บำรุงหัวใจ หากนำไปผสมกับสมุนไพรชนิดอื่นจะเป็นยาบำรุงโลหิต บำรุงหัวใจ บำรุงกำลัง และเป็นยาแก้ลม (เกสร)

ประโยชน์ของลำดวน

-ผลสุกของลำดวนมีสีดำ มีรสหวานอมเปรี้ยว ใช้รับประทานได้

-ดอกมีกลิ่นหอม รสเย็น นอกจากจะจัดอยู่ในพิกัดเกสรทั้งเก้าแล้ว ยังใช้เป็นส่วนผสมในตำรับยาหอมอีกด้วย

-นิยมนำมาใช้บูชาพระและใช้แซมผม อีกทั้งหญิงไทยในสมัยก่อนก็ชื่อลำดวนกันทั่วไป

-ดอกสามารถนำมาสกัดเป็นน้ำมันหอมระเหย โดยการต้มกลั่นจะได้น้ำมันหอมระเหยร้อยละ 0.08

-นิยมใช้ปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปตามสวน เพราะต้นลำดวนมีพุ่มใบสวย ดอกสวยมีกลิ่นหอม และต้นลำดวนยังเป็นพรรณไม้ที่ในวรรณคดีไทยหลาย ๆ เรื่องกล่าวถึง เช่น ลิลิตพระลอ รามเกียรติ์ สมุทรโฆษคำฉันท์ อิเหนา เป็นต้น โดยจะนิยมนำมาปลูกสวนสาธารณะร่วมกับไม้ดอกหอมชนิดอื่น ๆ

อ้างอิง

http://www.nanagarden.com/ลักษณะพฤกษศาสตร์ของลำดวน

ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.  “ลำดวน”.  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก: www.phargarden.com.

ฐานข้อมูลเครื่องยาสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.  “ลําดวน”.  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก: www.thaicrudedrug.com. 

ฐานข้อมูลพรรณไม้ที่ใช้ในงานภูมิสถาปัตยกรรม ศูนย์ความรู้ด้านการเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.  “ลำดวน”  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก: agkc.lib.ku.ac.th.

ชื่อ : นางสาวกมลชนก  พรหมแสงใส   

ชื่อเล่น : มิ้นท์

เกิดเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2540 

หมู่เลือด : A

สถานะ : EXO-L Thailand

FB : Real kamonchanok

IG : Mint__pcyeol

โทรศัพท์ : x880832520

บ้าน : x44180205

ที่อยู่ปัจจุบัน : บ้านเลขที่ 143  หมู่ที่ 3  ตำบลสองชั้น  อำเภอกระสัง  จังหวัดบุรีรัมย์  31160

ปัจจุบันศึกษาอยู่ที่ : โรงเรียนกระสังพิทยาคม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/1  เลขที่ 13  คณะสีเขียว

คุณครูที่ปรึกษา : นายฐานิศวร์ ผลเจริญ

                             นายวรวุฒิ   บุตรศรีภูมิ

อาชีพที่ใฝ่ฝัน : พยาบาล

มหาวิทยาลัยที่อยากเข้าศึกษาต่อ : มหาวิทยาลัยมหิดล  มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรต  มหาวิทยาลัยขอนแก่น  มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี :)

แรงบันดาลใจ : พ่อ แม่ ครอบครัว  EXO PARKCHANYEOL และ EXO  <3

วิชาที่ชอบ : เคมี

วิชาที่ไม่ชอบ : ไม่มีเพราะทุกวิชามีความสำคัญเท่ากันหมดเพียงแต่อาจจะเรียนแล้วไม่เข้าใจ  :/

ศิลปินที่ชื่นชอบและรักมาก(ฉันรักเค้า) : EXO  PARKCHANYEOL แห่ง EXO แร็ปเปอร์เสียงใหญ่หัวใจมุ้งมิ้ง ><

อาหารที่ชอบ : ชอบทุกอย่างที่ทานได้

สีที่ชอบ : สีชมพู

สัตว์ที่ชอบ : ยีราฟ^^

ยามว่าง : ฟังเพลง ร้องเพลง

สถานที่ที่อยากไป : South Korea  (เพราะที่นี่เป็นบ้านเกิดของผู้ชายใน(ความฝัน)อันไกลโพ้น) >///<

นิสัยลึกๆ : เป็นคนที่ไม่ค่อยมีสาระ แต่พยายามอยากมีสาระ 55555

คติประจำใจ : ชีวิตมันไม่ง่าย แต่มันก็ไม่ได้ยาก

                     

                                                                     แผนที่ที่นี่ที่ไหน....บ้านฉันนั่นเอง ^^

https://www.google.co.th/maps/@14.890207,103.22501,3a,75y,237.03h,81.59t/data=!3m6!1e1!3m4!1sFgwng8Bsi2HFCjjCCY7S3Q!2e0!7i13312!8i6656?hl=th